Al vliegend komen we er wel

Welkom dames en heren bij een nieuw verhaal van jullie favoriete reisloggers. Het afscheid was even pijnlijk maar daar gaan we dan. De Douane lijkt zo makkelijk om door te komen... Tot dat er iemand genaamd kelly brugman probeert scharen mee te smokkelen in haar handbagage. Maar goed, even een knipoogje naar de vriendelijke man en we konden zo doorlopen. Vervolgens hebben we, hoe kon het ook anders, nog even maccie gehaald en zijn we richting de gate gaan lopen. Toen bedachten we ons ineens dat het wellicht handig is om wat indonesisch geld bij ons te hebben, wat een ingeving. Toen kelly even dacht wat rupiah's te pinnen kwam er tot onze verbazing euro's uit de automaat. Maar goed, die toch maar even omgewisseld. Kregen we ineens een miljoen in ons hand gedrukt. We dachten rijk te zijn, viel toch tegen toen we de koers zagen. Alle gekheid op een stokkie, we zitten lekker aan een bakkie thee en landen over 1.5 uur in Qatar. Gaat tot nu toe voorspoedig! 

Kisses Lynn en Kelly