Titel inspiratie was ver te zoeken

Dag lieve mensen, 

Hier weer even een berichtje zodat jullie weten dat we nog leven en voor als jullie nieuwsgierig zijn wat we nu allemaal weer hebben uitgespookt. Nou, als eerste zijn we naar de Tegallalang rijstterrassen geweest. Toen we op de scooter zaten hierheen was het uitzicht al prachtig en eenmaal aangekomen was het nog veel mooier. Wanneer de zon op het terras scheen leek het zowat wel licht te geven, zo fel groen was het. Wel moet je het één en ander overhebben voor dit mooie uitzicht, want man man man, wegen bouwen zijn ze hier slecht in maar trappen zeker niet aangezien er weer tig aanwezig waren. Toen kelly voor de zoveelste keer door haar enkel was gegaan was de hele ervaring compleet en gingen we door naar de Pura Tirta Empul. Eén van de meest bekende tempels uit Bali. Gelukkig waren we niet ongesteld want er staat met grote borden aangegeven dat je dan niet naar binnen mag. Thank god werd hier niet op gecontroleerd😝. Na hier een tijdje te hebben rondgebanjerd begonnen onze buikjes alweer te rammelen. Maarja als je in Bali bent wil je natuurlijk wel lunchen met een uitzichtje. Dus dachten we dat het wel een goed idee was om vervolgens nog een half uur naar het noorden te rijden en daar met uitzicht op een berg te gaan eten. We kwamen er al vrij snel achter dat de scooter die we hadden meegekregen niet echt het vermogen had om een hele berg te beklimmen, maar goed we kwamen er aardig doorheen. Via Google maps hadden we een route genomen naar een soort uitzichtpunt. Dit bleek 10 haarspeldbochten steil naar beneden te gaan, waarbij we later pas beseften dat we ook nog weer omhoog moesten komen (geen uitzichtpunt gezien btw). Dus naahja dan maar weer omhoog zien te komen, kort verhaal dat werd om de beurt een stuk lopen, maar goed... gelukkig was het niet rete steil en 32 graden buiten (oh wacht, toch wel). Maar we mogen niet klagen want eenmaal terug hebben we lekker nog even een duik genomen in het zwembad voor wat verkoeling nadat we zwart zagen van het stof. De volgende dag zijn we naar Lovina gegaan, met als enige doel om daar met een bootje het water op te gaan en dolfijnen te spotten. Online hadden we al wat gelezen over het dolfijnen spotten in Lovina. Dat er ontzettend veel vissersbootjes sochtends vroeg het water opgaan en wanneer ze dolfijnen zien met z'n allen erop duiken. De dolfijnen worden hierdoor opgejaagd en hieraan wilden wij niet bijdragen. Tot we een aantal mensen hoorden over Made Rudita van beautiful fish. Hij heeft een wat grotere boot, die geluiden maakt om de dolfijnen aan te trekken ipv af te schrikken. Toen de eerste boten om 6 uur sochtends vertrokken lagen wij nog lekker te pitten aangezien Made een uur later vertrekt dan alle anderen. Op het moment dat we in de buurt waren van de dolfijnen merkte je gelijk hoe relaxte hij was. Terwijl iedereen achter de dolfijnen aanging bleef Made wachtten tot ze naar ons toe kwamen, because the dolphins like me, zei hij. En dat deden ze zeker. Als snel zwommen de eerste dolfijnen vrolijk rondom en onder de boot met ons mee. Wat een geweldig gezicht was dat. Later mochten we ook zelf het water in met een duikbril op zodat we alles van nog dichterbij konden meemaken. Echt één van de aller tofste dingen die we ooit hebben gedaan! De boottocht zou zo'n 3 uur duren maar Made wou ons de ultieme ervaring geven waardoor we uiteindelijk bijna 4 uur op het water hebben rondgedobberd. Met spierpijn en een voldaan gevoel keerden wij terug naar onze kamer. Waarna we ook nog een aantal leuke foto's doorgestuurd kregen van 2 Nederlandse stellen die bij ons op de boot zaten. Al met al het waren het weer een aantal ontzettend leuke en relaxte dagen. We zijn nu in Pemuteran, een uurtje rijden ten westen van Lovina. Ons Bali avontuur zit er namelijk alweer bijna op aangezien we morgen van plan zijn om de boot naar Java te pakken. 

Liefs Lynn en Kel